Głębokość kompensacji kalcytu to głębokość, poniżej której rozpuszczają się wszystkie minerały kalcytu. Rozpuszczalność kalcytu (i amorficznego wariantu aragonitu) zależy zarówno od ciśnienia, jak i temperatury. Pod wysokim ciśnieniem iw niskich temperaturach kalcyt jest najlepiej rozpuszczalny, aw głębokich częściach oceanu znajdują się tylko osady krzemionkowe.

Typowe wartości dla CCD wynoszą od 3000 do 4000 m, ale ponieważ CCD również zależy pod względem ilości kalcytu w wodzie może występować nawet do 2500 m (w niektórych częściach Oceanu Spokojnego). Te płytkie strefy są często spowodowane wysoką aktywnością biologiczną organizmów tworzących skorupy węglanowe.

Biorąc to wszystko razem, staje się jasne, że osady węglanu mogą tworzyć się i / lub być zachowane tylko powyżej CCD.