Krótka odpowiedź brzmi: PONIEWAŻ LÓD JEST NIEBIESKI .
Teraz musimy wyjaśnić, dlaczego wydaje się idealnie przezroczysty na kostkach lodu i przemysłowych blokach lodu.

wiąże się z faktem, że większość przezroczystych materiałów nie jest idealnie przezroczysta, a zamiast tego pochłania (i / lub rozprasza) część padającego na nie światła. A gdy przezroczystość jest lepsza dla jednego określonego koloru ( długość fali), materiał będzie wyglądał w tym kolorze, podobnie jak witraże nadają odcieni białemu światłu przechodzącemu przez niego.

Teraz ważny jest fakt, że efekt „odcienia” jest tym silniejszy, im grubszy jest materiał. Weźmy na przykład standardowe szkło: patrząc przez szybę wydaje się idealnie przezroczyste, ponieważ grubość jest zbyt mała, aby można było zauważyć jego kolor. Jeśli jednak spojrzysz na krawędź szyby, wygląda na zieloną, co pokazuje, że szkło jest rzeczywiście zielone, ale stało się to zauważalne dopiero po spojrzeniu przez wystarczająco grubą sekcję.

(Zdjęcie pochodzi z peakglass.ca)

Podobnie, lód lodowcowy jest niebieski, ale można to docenić tylko wtedy, gdy kawałek lodu, na który patrzysz, jest wystarczająco gruby. Możemy zobaczyć ten efekt na poniższym obrazie góry lodowej, gdzie sekcje o różnej grubości wyświetlają gradient kolorów od przezroczystego do niebieskiego.

Pozostałe pytania to: Dlaczego lodowce nie zawsze są niebieskie? Jak wiemy, wiele gór lodowych (i śniegu) jest białych.

Kluczem są tutaj „bąbelki”. Powodem jest to, że w przypadku każdej granicy faz lód / powietrze część światła jest odbijana i tylko jego część przechodzi. Dlatego im większa liczba pęcherzyków ma kawałek lodu, tym mniej światła będzie mogło przedostać się w głąb lodu. W związku z tym, gdy patrzysz na światło z bardziej musującego lodu, większość z niego przepłynie przez mniej lodu, a tym samym będzie miała mniejszą odległość, aby uzyskać niebieski odcień. Podałem tę liczbę, aby pomóc w zrozumieniu pomysłu:

Po lewej stronie kawałek lodu z bardzo małą liczbą bąbelków pozwala na dłuższą drogę przez lód, powodując wyraźny niebieski odcień wychodzącego światła. Natomiast po prawej stronie, jeśli jest wiele bąbelków, światło odbije się od razu z bardzo subtelnym odcieniem lub w ogóle nie będzie miało odcienia.

Śnieg to ekstremalne zjawisko, ponieważ jest głównie powietrze (bąbelki) i tylko kilka małych kawałków lodu, dlatego wygląda tak biało.

Interesująca konsekwencja tego: te ciemnoniebieskie kawałki lodu zaczęły się jako śnieg. Ale gdy gromadzi się śnieg, ciężar śniegu na wierzchu zagęszcza go, wypychając powietrze, zmieniając go ze śniegu na firn, aż w końcu osiągniesz gęstość bryły lodu (z bąbelkami). W dużym lodowcu setki lub tysiące metrów lodu mogą wywierać takie ciśnienie, że przestrzenie pęcherzyków stają się coraz mniejsze, aż znikną, a powietrze zostanie rozpuszczone w samym lodzie.
Oznacza to, że im bardziej niebieski ( i bez pęcherzyków) kawałek lodu jest, tym bardziej pochodzi z głębszych warstw lodowca ... co oznacza, że ​​podróżował również z dalszej części basenu lodowca i dlatego jest starszy. Więc teraz możesz rozpoznać głęboki, stary lód tylko po jego kolorze.

Aby podać bardziej znany przykład tego, jak dodanie bąbelków może zmienić coś przezroczystego z odcieniem w coś białego, weźmy przypadek białek jaj. które są przezroczyste z żółtawym odcieniem. Ale kiedy go ubijasz, dodając bąbelki, zaczyna zamieniać się w bezę, która jest idealnie biała.

Jest jednak sztuczka, która może sprawić, że będzie zauważalny nawet niebieski kolor pozornie białego śniegu. Jeśli pozwolisz, aby promień światła odbijał się na nim wiele razy, za każdym razem przejdzie przez kawałek lodu, za każdym razem uzyskując odrobinę niebieskiego zabarwienia, a po wystarczającej liczbie odbić będzie wyglądał niewątpliwie na niebiesko. To właśnie widać, patrząc na wejście do śnieżnej jaskini lub szczeliny w lodowcu. Światło dochodzące z głębi jaskini odbijało się wiele razy od ścian i stało się bardziej niebieskie: (zdjęcie zrobione z outdoorlifenorway.com)